„ალბათ ჯობდა ირაკლი ღარიბაშვილს ცოტა სხვანაირად ეთქვა და უბრალოდ არ დათანხმებოდა ბარაკ ობამას“ – თორნიკე შარაშენიძე

ქვეყნის საგარეო პოლიტიკაზე,  საერთაშორისო ასპარეზზე შექმნილი ვითარებიდან გამომდინარე  როგორი უნდა იყოს ქვეყნი პოლიტიკა, ამ და სხვა საკითხებზე ,,თბილისი თაიმსი“ ექსპერტ თორნიკე შარაშენიძეს ესაუბრა.

აშშ-ის პრეზიდენტმა ბრიუსელში განაცხადა – “ნატო-ს დაუყოვნებლივ გაფართოების გეგმა დღის წესრიგში არ დგას. არც უკრაინა და არც საქართველო ამჟამად ნატო-ში გაწევრიანების გზაზე არ დგანან.” ამ განცხადებებს თბილისში დიდი აჟიოტაჟი მოჰყვა. თქვენ როგორ შეაფასებდით აშშ-ის პრეზიდენტის ამ განცხადებას? ეს უფრო ტაქტიკური მოსაზრებებია, თუ ნიშანი იმისა, რომ ვაშინგტონმა პუტინის განცხადება, რუსეთი მის ღობესთან ნატო-ს მიახლოებას არ დაუშვებსო, სრულად გაიზიარა?

ობამამ ეს რუსეთთან კონტექსტში ახსენა და ალბათ ნაკლებად იფიქრა იმაზე, რომ         კონტექსტიდან ამოღების შემთხვევაში ეს ფრაზა ჩვენთვის საკმაოდ საზიანო იქნებოდა. მართალია, ისედაც ცხადია რომ ჩვენ წელს ნატოში ვერ შევალთ და ალბათ მაპსაც ვერ მივიღებთ და ამ მხრივ ობამა სიმართლეს ამბობს, მაგრამ მაინც ჯობდა ეს ფრაზა არ ეთქვა, რადგან ეს სულ მცირე საქართველოში გაჩენილ მე-5 კოლონას წააქეზებს.

საქართველოს პრემიერ-მინისტრმა ირაკლი ღარიბაშვილმა განაცხადა, რომ „ნატო ამ ეტაპზე არ აპირებს გაფართოებას ეს არის რეალობა და ჩვენ არ უნდა ვიცხოვროთ ილუზიაში“, თქვენი აზრით როდის იქნება რეალური პერიოდი და დრო, როდესაც საქართველო ნატოში გაწევრიანდება?

ისევ და ისევ, შესაძლოა რეალობა ისაა რომ ჯერჯერობით ჩვენ ნატოში ვერ შევალთ, მაგრამ  ალბათ ჯობდა ღარიბაშვილს ცოტა სხვანაირად ეთქვა და უბრალოდ არ დათანხმებოდა ობამას. როდის მოვა ჩვენი გაწევრიანების პერიოდი, ეს იმაზეა დამოკიდებული რა მოხდება რუსეთში, შეიცვლება თუ არა გერმანიის დამოკიდებულება რუსეთის მიმართ და ასევე, იმაზეც რა პოლიტიკას აირჩევს ამერიკის მომდევნო პრეზიდენტი.

უკრაინაში განვითარებული პროცესებისა და იმის ფონზე, რომ რუსეთს სამხრეთ კავკასიის რეგიონისადმი განსაკუთრებული ინტერესი აქვს, საერთაშორისო ასპარეზზე შექმნილი ვითარებიდან გამომდინარე, თქვენი აზრით, როგორი შეიძლება იყოს ჩვენი სადღეისო ამოცანები მოკლევადიან პერსპექტივაში?

 ჩვენი ამოცანა უნდა იყოს ქვეყნის ეკონომიკური გაძლიერება და დემოკრატიული განვითარება. ეკონიმიკურად ძლიერ ქვეყანას რუსეთი სავაჭრო სანქციებით ვერ მოერევა, დემოკრატიულ ქვეყანაზე კი იგი გავლენას ვერ გაავრცელებს, რადგან ეს უბრალოდ არ გამოუვა. მას მხოლოდ განუვითარებელ ქვეყნებზე აქვს ბერკეტი. უკრაინას ასე იოლად იმიტომაც წაართვეს ტერიტორია, რომ იანუკივიჩის ხელში ეს ქვეყანა ყველა კომპონენტში უკან წავიდა.

უკანასკნელ პერიოდში საქართველოში აშკარად გააქტიურდნენ პრორუსული ორიენტაციის ორგანზიაციები, ანტიამერიკული და ანტინატოური ძალები. პარალელურად დასტურდება ინფორმაცია, რომ ჯავახეთში სომეხი ეროვნების მოქალაქეებს რუსული პასპორტები ურიგდებათ. თქვენი აზრით, ასეთ ვითარებაში როგორ უნდა იმოქმედოს სახელმწიფომ ერთი მხრივ ქვეყნის შიგნით, ხოლო მეორე მხრივ საერთაშორისო ასპარეზზე?

ჩვენს ეთნიკურად სომეხ თანამოქალაქეებზე რუსული პასპორტების გაცემა თუ დადასტურა, ეს სერიოზული პრობლემაა და ამაზე პასუხი უნდა გაეცეს პირველ რიგში რუსული ინტერესების სექციას თბილისში. ამის გამო, ანტისომხური ისტერია არავითარ შემთხევაში არ უნდა გავაჩაღოთ, ეს ყველაზე საშიში იქნება. რაც შეეხება საერთაშორისო ასპარეზს, მრჩება შთაბეჭდილება რომ ამერიკასთან არც ისე კარგად ვმუშაობთ. გერმანიასთან ადრეც გვქონდა ჩავარდნები და ამ მხრივ ალბათ არაფერი გამოსწორებულა, ინგლისში კი ელჩიც არ გვყავს.

უკრაინა მსოფლიო მედიის ყურადღების ცენტრშია, თითქოს ინფორმაციის ნაკლებობა არ არის, მაგრამ უკრაინაში მიმდინარე პროცესებზე ბევრი რამ მაინც გაუგებარი რჩება. თქვენ როგორ დაახასიათებდით ყოველივე იმას, რაც ახლა უკრაინაში ხდება? და კიდევ, 25 მაისისათვის დაგეგმილ საპრეზიდენტო არჩევნებზე პრეზიდენტობის დასახელებულ კანდიდატთაგან გამარჯვების ვის რა შანსები აქვს?

ვერ გეტყვით ვინ გაიმარჯვებს. საერთოდ უკრინაში რაც მოხდა, ამაზე ალბათ მომავალში კიდევ დიდხანს იმსჯელებენ და გააანალიზებენ. ყველაფერი იმდენად მოულოდნელად განვითარდა – ჯერ მაიდანი, შემდეგ რუსეთის შეჭრა და ტერიტორიის ანექსია, რომელმაც ყველა გააოგნა. ეს იმდენად წარმოუდგენელი რამ იყო, რომ მსოფლიო დღემდე ვერ მოსულა გონს.

 05.04.14

ლანა წურწუმია