მაშინ, როდესაც სამხრეთ კორეა ჩრდილოეთ კორეასთან ურთიერთობის მოწესრიგების მომხრეა, ამ უკანასკნელში სამხედრო ძალის მობილიზება უკვე თვეზე მეტია დაწყებულია.
სამხრეთ კორეის პრეზიდენტმა ჯერ კიდევ, კიმ ჩენ ირის გარდაცვალების შემდეგ განაცხადა, რომ ჩრდილოეთთან ურთიერთობის გაუმჯობესების შესაძლებლობები არსებობდა. ის ამტკიცებდა, რომ მისი ქვეყანა რეგიონში სტაბილურობისა და მშვიდობის დასამყარებლად საჭირო მცდელობებს კვლავაც ღიად დატოვებდა. მან მოწინააღმდეგე მხარეს, ჩრდილოეთ კორეის ყოფილი მმართველის შვილს, კიმ ჩენ ინს სწორი ნაბიჯების გადადგგმისკენ მოუწოდა.
დასავლური გამოცემები ხშირად, მიმოიხილავენ ქვეყანას და წერენ, რომ ჩრდილოეთ კორეა ეს არის სახელმწიფო, რომელშიც მმართველობა დიქტატორული და კლანურია, უკიდურესადაა შეზღუდული ადამიანის ავტონომია და გამეფებულია პიროვნების კულტი. მისი საშინაო და საგარეო პოლიტიკა მრავალჯერ ქცეულა მედიისა თუ პოლიტოლოგთა განხილვის საგნად. ის თუ როგორია ჩრდილოეთ კორეის საგარეო პოლიტიკა და თავდაცვითი მდგომარეობა დღესდღეობით დავის საგანს წარმოადგენს.
რამდენად საშიშია ეს ქვეყანა დანარჩენი მსოფლიოსთვის და იქნება თუ არა მისი პირველი „მსხვერპლი“ სამხრეთ კორეა? – მიუხედავად იმისა, რომ ეს უკანასკნელი მზად არის თანამშრომლობას დათანხმდეს, ნებისმიერი სამხედრო აგრესიის შემთხვევაში პრეზიდენტი ლი მიუნგ ბაკი სამხედრო მზადყოფნას აცხადებს და ამბობს,რომ ის მკაცრს პასუხს გასცემს აგრესორს.
კორეის დაყოფიდან, დღემდე ეს ორი ქვეყანა “პასიური ომის” მდგომარეობაშია, პოლიტოლოგები ფიქრობენ, რომ ეს არის აღმოსავლური „ცივი ომი“. როგორც სამხრეთ კორეული პრესა იტყობინება ხშირია შემთხვევები, როდესაც ქვეყნებს შორის შეტაკებები ხდება, რაც ძირითადად ჩრდ. კორეის პროვოკაციული ქმედებებითაა გამოწვეული. თუკი სამხრეთ კორეელები უზარმაზარ თანხებს ხარჯავენ ეკონომიკის აღმავლობაზე, ჩრდილოეთში რესურსების დიდი ნაწილი შეიარაღებაზე იხარჯება.
ამას ემატება ისიც, რომ Transparency International-ის მიერ წარმოებულ კვლევაში, რომელიც ყოველწლიურად მსოფლიო კორუფციის ინდექსს აქვეყნებს, წერია რომ მსოფლიოში კორუფციისგან სრულიად თავისუფალი ქვეყანა არ არსებობს, განსაკუთრებით კორუმპირებული ქვეყნების სიაში სომალთან, ავღანეთთან და სუდანთან ერთად კი ჩრდილოეთ კორეაც მოხვდა. იგი მმართველობის სრული გაუმჭვირვალობისა და კანონის უზენაესობაში არსებული სერიოზული პრობლემების გამო ყველაზე კორუმპირებული ქვეყნების ათეულში ყოველთვის ხვდება.
კიმ ჩენ ინი ჩრდილოეთ კორეის საზღვრის საგუშაგოზე, 2013 წელი
მიუხედავად მრავალი საერთაშორისო გაფრთხილებისა ჩრდ. კორეა წლების განმავლობაში სამხრეთ კორეის საზღვრებთან სამხედრო ძალას ამაგრებდა. მის მიერ მთლიანი ნახევარკუნძულის დაპატრონების სურვილს განამტკიცებს ის ფაქტიც, რომ იგი ამ მოსაზღვრე ტერიტორიაზე, ბოლო რამდენიმე თვეა ტანკსაწინააღმდეგო ზღუდეებს მართავს. განსაკუთრებით, სასტიკი საბრძოლო მოქმედებების ქრონოლოგია 2010 წელს იწყება. ჩრდ. კორეამ დაბომბა სამხრეთის კუთვნილი კუნძული, რომელსაც 4 ადამიანის სიცოცხლე შეეწირა. თუმცა უნდა ითქვას, ისიც რომ წლების წინ ამ ორ მოსაზღვრე ქვეყანას შორის კონფლიქტი მოიაზრებოდა მხოლოდ რეგიონალურ დაპირისპირებად, რომელიც შეძლებისდაგვარად მალე უნდა მოგვარებულიყო, მაგრამ მოვლენათა განვითარებამ აჩვენა, რომ ჩრდილოეთ კორეა მხოლოდ რეგიონალურ საფრთხეს არ წარმოადგენს.
ყვითელ ზღვაში შეიარაღებული ძალების მიერ სასწავლო წვრთნების დაწყებამ კიდევ უფრო დაძაბა ვითარება ქვეყნებს შორის. ამგვარი სიტუაცია კი საფრთხეს უქმნის არა მხოლოდ ორივე კორეას, არამედ ცივილიზებულ სამყაროსაც კი.
ზუსტად 10 წლის წინ, 2005 წელს ჩრდილოეთ კორეამ ბირთვული იარაღის მცდელობის დაწყების შესახებ გამოაცხადა, არავის ეგონა, რომ ერთ წელიწადში პირველი ატომურ ცდას განახორციელებდა. დასავლეთში ფიქრობენ, რომ 10 წლიანი პერიდი საკმარისია იმისთვის,რომ 2015 წელს ჩრდილოეთ კორეამ მსოფლიო ბირთვული იარაღის გამოყენებით დააშინოს. იგი ამ წლებში ტექნოლოგიებს ავითარებდა და პარალელურად შემაჯამებელ განცხადებებს აკეთებდა, ამ განცხადებებიზტ, განსაკუთრებული შეშფოთება იმ ფაქტმა გამოიწვია, რომ ჩრდ. კორეა დღედე თავის მთავარ მოწინააღმდეგედ აშშ-ს მიიჩნევს. ამის საილუსტრაციოდ ჩრდილოეთ კორეული მედიიდან მოჰყავთ ერთი ძალიან მარტივი და კომიკური მაგალითი. მსოფლიო ფეხბურთის ჩემპიონატის მოგებას ჟურნალისტი ამცნობს თანამემამულეებს და აცნობს ანგარიშებს, სადაც ჩანს თუ რა ეტაპები გაიარა ჩრდ. კორეულმა ნაკრებმა გამარჯვებამდე. რეპორტაჟი დამონტაჟებულია და ასახულია,რომ ჩრდ. კორეამ თავის მთავარ მტერს, სამხრეთ კორეას 10:0 ანგარიში მოუგო, აშშ-ს 4:0, ხოლო პორტუგალიას კი 2:0. საინფორმაციო ომი, რომელიც ამ ქვეყანაში მიმდინარეობს სწორად არის გათვლილი იმ ქვეშევრდომული სამოქალაქო ტიპის საზოგადოებისთვის, როგორიც ჩრდ. კორეაშია.
კიმ ჩენ ინი ოფიცრებთან ერთად, 2014 წელი
ქვეყანაში სჯერათ, რომ აშშ და სამხრეთ კორეა მათ განადგურებით ემუქრებიან. 2006 წელს პირველი ატომური ცდის შემდეგ, გაერომ ჩრდ. კორეას დაუწესა ეკონომიკური და სამხედრო სანქციები. ჩინეთმა და რუსეთმა კი, რომლებიც ხშირად ეხმარებოდნენ კორეას ამჯერად დასავლეთს დაუჭირეს მხარი და ეს ტესტირება შეაფასეს, როგორც მსოფლიო საზოგადოების აზრის “უხეში“ დარღვევა. 2007 წლის თებერვალში ფხენიანი დიპლომატიური დათმობების სანაცვლოდ დათანხმდა იმას, რომ დახურულიყო იანგბიონის მთავარი ბირთვული რეაქტორი, მაგრამ მან ერთი თვის შემდეგ, ისევ განახორციელა მეორე მიწისქვეშა ბირთვული გამოცდა, რაც პირველზე უფრო ძლიერი აღმოჩნდა. ეს მოლაპარაკებები წლები გრძელდებოდა, თუმცა უშედეგოდ, დასავლეთისთვის ერთი მხრივ, საშიში იქნებოდა თუ ჩრდილოეთ კორეა წარმატებას მიღწევდა ამიტომ თითოეული ცდის არაეფექტურობა მათთვის სასარგებლო იყო, ხოლო მეორე მხრივ, ის იჩენდა სიმკაცრეს არსებული საფრთხეების გამო და გაეროც უფრო მეტად ამკაცრებდა რეზოლუციებს.
თუმცა უტოპიური მოსაზრება იმისა,რომ ჩრდილოეთ კორეა ვერ შეძლებდა საბოლოოდ, ეფექტური ბირთვული სისტემის შექმნას 2013 წლის 12 თებერვალს დასრულდა. გამთენიისას, პუნგიერის მიწისქვესა ატომური სადგურის გარშემო დაფიქსირდა სეისმური აქტივობა, რომელსაც მოჰყვა სახელმწიფო საინფორმაციო სააგენტოსგან დასტური, რომ ჩრდ. კორეამ წარმატებით განახორციელა მოწყობილობის შემოწმება.
ფხენიანის საბოლოო მიზანი იყო საკმარისად მცირე, “მინიატურული” მოწყობილობის წარმოება, რათა იგი მორგებოდა შორსმოქმედ რაკეტას. ამ დრომდე ბოლო ინფორმაცია, რომელიც ამ საკითხთან დაკავშირდებით გავრცელდა არის ის, რომ სამხეთ კორეა მსოფლიოს მოუწოდებს კონსტრუქციული ურთიერთობებისკენ ჩრდილოეთ კორეასთან. სამხრეთ კორეა თვლის,რომ მისი მეზობელი ქვეყანა ომისთვის ემზადება. ამ ცნობის მიხედვით, „დიდი გამაერთიანებელ ომს“ კიმ ჩენ ინი 2015 წელს დაიწყებს, მან ამ ყველაფრისთვის მზადება კი ჯერ კიდევ 2012 წელს დაიწყო.
ფოტო აღლუმიდან, რომელზეც ჩანს ჩრდილოეთ კორეის რაკეტა
ამერიკული გამოცემები წერენ, რომ ჩრდილოეთ კორეა ჯერ კიდევ წარსულში, კორეული ომის პერიოდშია „ჩარჩენილი“, ფიქრობენ, რომ იგი კიდევ დიდხანს გააგრძელებს ბირთვულ მუქარას მსოფლიოში იმ იმედით,რომ მიიღებს გავლენას საერთაშორისო ასპარეზზე. ამ ქვეყნის პოლიტიკურ ინტერესებს მხოლოდ კორეის ნახევარ კუნძული არ წარმოადგენს, მისთვის მთავარია მთლიანად აღმოსავლეთ აზიის რეგიონის დაპატრონება, რაც, რა თქმა უნდა, ახალ კონფლიქტს გამოიწვევს. კონფლიქტს, რომელშიც უკვე იაპონია შემოდის.
წყარო: CNN
თემაზე მუშაობდნენ:
გიორგი მიქანაძე
ნათია კეკენაძე