ღირსი თორნიკე, ბერობაში იოანე. სახელოვანი მხედარმთავარი და სტრატეგი, თავადი თორნიკე, სულა ჩორდვანელის ვაჟი იყო და იოანე ქართველის ცოლის ძმა. მან მიატოვა ქვეყნიური დიდება და შეიმოსა ანგელოსური სქემით.
ამ დროს ბიზანტიის აღმოსავლეთი პროვინციების მმართველმა ბარდა სკლიაროსმა საიმპერატორო გვარის წინააღმდეგ აჯანყება წამოიწყო. შეიტყო რა თორნიკე მხედარმთავრის ათონზე ყოფნის შესახებ, იმპერატორმა სთხოვა დედაქალაქში ჩამოსვლა. თორნიკე დიდი პატივით მიიღეს სასახლეში და სთხოვეს ქართველთა მეფე დავით კურაპალატისთვის გადაეცა წერილობითი თხოვნა, რათა დახმარება აღმოეჩინა საფრთხეში მყოფი იმპერიისთვის. IV მსოფლიო კრების მკაცრი დადგენილების მიუხედავად, რომელიც მონაზონს სამხედრო სამსახურსა და საერო წოდებაში ჩადგომას უკრძალავდა, თორნიკე იძულებული გახდა, დათანხმებოდა.
წმ. მთის მამათა კურთხევით ბარდა სკლიაროსის აჯანყებისაგან იმპერიის დასაცავად დავით კურაპალატის 12000 – იან ნარჩევ ქართულ ჯარს სათავეში თორნიკე ჩაუდგა. იმდროინდელი უცხოელი ისტორიკოსების დამოწმებით, თორნიკემ დაამარცხა მეამბოხე და სპარსეთის საზღვრამდე სდია მათ.
ბიზანტიის საიმპერატორო კარის სამადლობელი წყალობითა და სიმდიდრით აღჭურვილი თორნიკე იხდის საბრძოლო აღჭურვილობას და კვლავ ბერის უბრალო სამოსით შემოსილი უბრუნდება დროებით შეწყვეტილ მონასტრულ ღვაწლს ათანასეს ლავრის ვიწრო სენაკში. თავის ნათესავ იოანესთან ერთად მთელს სიმდიდრეს ივერიის სავანის დაარსებას მოახმარს და იქვე აღესრულება.
მასალა ეკუთვნის
იღუმენ მამა გაბრიელს
Discussion about this post